Son Nefes Havaya Karışmadan – Paul Kalanithi
Uzun zamandır
çevrilmesini beklediğim bir kitaptı. Her ne kadar çevrileli ve ben kitabı alalı
altı ayı geçse de sonunda okuma fırsatı bulmuş oldum. Keşke geciktirmeseymişim dediğim, bana çok
şey öğreten bir kitap oldu.
Kitap anı/biyografi
kategorisinde yer alıyor. “Kimin hayatı?” derseniz, yazar ölmeden önceki
hayatının bir kısmını anlatıyor diyebilirim. Paul Kalanithi bir beyin cerrahı
ve nörobilimci. Biz ise kendisinin akciğer kanseri olduktan sonraki hayatının
nasıl değiştiğini okuyoruz. Elbette kitabın başlarında çocukluğundan ve
ailesinden – kısaca o zamana kadar olan hayatından- bahsediyor. Şu an kitap
hakkında çok fazla söylemek istediğim şey var fakat bunları buraya yazmak
kitaba saygısızlık gibi geliyor. Kanser çok kötü bir şey, özellikle dünyaya
bunca iyilik yapan ve yaşasaydı çok daha fazlasını yapabilecek olan birinin
başına gelmesi çok daha kötü bir hale getiriyor. Hiç kimse ne kadar zamanının
kaldığını bilmiyor. İşte bu yüzden bu kitap okunmalı bence. Eğer henüz
zamanınız olduğunu düşünürken aslında olmadığını öğrenseniz neler yapardınız?
Bunun yaşanmış bir örneğini görüyoruz kitabı okurken Paul Kalanithi sayesinde. Geçmiş
hayatına misafir oluyoruz ve yazarın ölümü keşfederken neler yaşadığını
görüyoruz.
Bir kitabın sonunu bilmeme rağmen sonunu
okuduğumda ilk defa üzüldüm. O cümleyi okumak istemedim. Beyin cerrahı olmasına
rağmen edebiyatla iç içe olan Paul abimiz harika bir kitap yazmış. Hem beyin
cerrahisine dair birkaç ilginç detay öğrenecek hem de kendisinin hayatını
görerek, tecrübelerinden faydalanacaksınız. Paul abimiz kitabı kanser olduğu
zaman yazmaya başlamış ve hastalığı iyice ilerlediği için bitirememiş. Bu görev
ise eşi Lucy’ye kalmış. Herkesin bir şeyler çıkarabileceği bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Kesinlikle okunmalı.
“Bu duygusal bağ bazen çok daha basit şekillerde tezahür
eder. Bir keresinde bize kadavramızdaki pankreas kanserinin oluşturduğu hasarı
gösteren bir profesör, "Bu adam kaç yaşında?" diye sormuştu.
"Yetmiş dört," diye yanıt verdik.
"Benim yaşımda," dedi profesör ve elindeki
aleti bıraktığı gibi dışarı çıktı.”
Paul Kalanithi – Son Nefes Havaya Karışmadan
“Sorgulamadan yaşamanın bir anlamı yoksa, yaşanmamış bir
hayatı sorgulamanın ne anlamı vardı ki? Hayat biraz da tecrübe demekti.”
Paul Kalanithi – Son Nefes Havaya Karışmadan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder